Cadillac Farah Pahlavi

همانند خودروهای سوپر لوکس امروزی همچون میباخ ۵۷ یک دیواره شیشه ای پشت صندلی های جلو نصب شده است که به صورت اتوماتیک توسط سرنشین عقب کنترل شده و کابین راننده را از کابین لوکس عقب مجرا میکند .   با مرور صنعت پر فراز و نشیب خودروسازی ، گاه با خودروهایی برخورد می کنیم که یادآور شخصیت ها و دوره های خاصی از تاریخ یک ملت هستند و نگاهی به تاریخچه ی آن ها انسان را به گذشته های نه چندان دوری سوق می دهد ، که یادآوری آن ها خالی از لطف نیست . یکی از این اسطوره ها یک لیموزین سلطنتی ساخت کمپانی کادیلاک می باشد که ۳۴ سال پیش توسط* علم * نخست وزیر وقت به * فرح دیبا *همسر شاه رژیم طاغوت هدیه داده شد . کلاسیکی فوق العاده لوکس و اشرافی که به جمع لیموزین های مطرح گارد شاهنشاهی از جمله * مرسدس بنز ۶۰۰  pullman* پیوست . خودرویی که در شماره به بررسی آن خواهیم پرداخت یک دستگاه کادیلاک *FleetWood  * لیموزین مدل ۱۹۷۶ می باشد که چندین سال پیش در یک مزایده توسط مالک فعلی آن به قیمت ۲۹ میلیون تومان خریداری و به شیراز انتقال پیدا کرده است . اکنون نیز قیمتی بالغ بر ۴۰ میلیون تومان بر روی آن ارزش گذاری شده است . لیموزینی با طول ۶۴۰۶ میلیمتر و رنگ مشکی متالیک ضد آتش که همچون نگینی گرانبها می درخشد . مدل FleetWood  برای اولین بار در سال ۱۹۲۷ معرفی و پس از ۹ سری تولید نسل های مختلف آن ، در سال ۱۹۹۹ از رده خارج شد . خودروی پیش روی ما از چهارمین نسل FleetWood   می باشد . کمپانی کادیلاک در سال ۱۹۷۶ حدود ۸۳۴ دستگاه از FleetWood های خود را به صورت لیموزین تولید کرد که به ادعای  مالک خودرو ، تنها ۹۶ دستگاه از آن به صورت *FullOption  * و با این سبک تزئینات عرضه شد و فقط همین یک دستگاه به ایران راه پیدا کرده است . در فلسفه طراحی ، خطوط تیز و زاویه دار بدنه به لطف کاپوت طویل جلو و درب کشیده ی صندوق عقب ، همگی مبین وجود یک لیموزین چهار در لوکس با بالاترین جسارت طراحی خودروهای سلطنتی است . کادیلاک هر آنچه در چنته داشت رو کرد تا خودرویی طراحی کند که ترس  دلهره را در دل هر بیننده ای بنشاند . و این امر میسر نشد جز با طراحی خشن جلو پنجره و طرح زاویه دار قسمت عقب به خصوص چراغ های عمودی که دنباله روی طراحی کادیلاک های دهه ی ۶۰ است . چراغ های دوبل مستطیلی جلو با ضمیمه ی چراغ راهنمای امتداد یافته روی گلگیر ، سنخیت وافری با دماغه ی جلو دارند که پیش رادیاتور بزرگ و مشبک که با روکش کروم زینت داده شده است ، سردمدار طراحی آن است . سپرآبکاری شده با ضربه گیر های لاستیکی جلوه ی بصری زیبایی را ایجاد کرده است . سمبل زیبای کادیلاک نیز پس از سه دهه ی پر فراز ونشیب همچنان استوار بر روی کاپوت جلو خود نمایی می کند . در قسمت عقب همانطور که گفته شد طراحی زاویه دار مجموعه به خصوص چراغ های عمودی کناری به درستی بیانگر اصالت یک خودروی آمریکایی هستند . چراغ های عقب و مجموعه ی سپر به طور پیوسته با روکش کروم مرغوب پوشش داده شده اند که انعکاس نور فوق العاده زیبایی دارند . دو مجموعه چراغ خطی نیز نقش چراغ ترمز و هشدار دهنده ی دنده عقب را بازی می کند . در نمای جانبی آنچه مشهود است طول زیاد خودرو که برای یک لیموزین عادی به نظر می رسد . ت ایرهای دور سفید ساخت کمپانی BRIDGESTONE *  * با کد P235/70 R15 * * و رینگ های فولادی با مرکزیت قالپاق مشکی منقش به آرم کادیلاک ، وظیفه ی چسبندگی این لیموزین حدوداً ۳ تنی را بر عهده دارند . زهوارهای روی در و دور شیشه ها در راستای لوکس گرایی و تقابل با رنگ مشکی بدنه ، با روکش کروم آبکاری شده اند . WheelArch  دور گلگیرها ، رکاب های جانبی ، دستگیره ی درها و آینه هایی که نام کادیلاک بر روی آنها حک شده است ، نیز از این قاعده مستثی نیستند . طاقی بلند گلگیرهای عقب همچون خودروهای اشرافی آن روزگار ، قسمتی از چرخ های عقب را استتار کرده است . روکش وینلی نیز سقف و ستون های کناری را در بر میگیرد . پس هیچ شکی نیست که در فرم دهی بدنه برای دستیابی به بهترین معیارهای کارآیی ، طراحی و لوکس گرایی ، بیشترین دقت ممکن صورت پذیرفته است . وقتی درFleetWood  را باز کردم با محیطی بسیار لوکس روبرو شدم که اوج شکوه کادیلاک را به رخ می کشد. روکش مشکی چرم طبیعی و چوب های برس خورده ی براق از مرغوب ترین نوع می باشند که هنوز هم بعد از این همه سال طراوت و پایداری خود را حفظ کرده اند . نکته درخور توجه در مورد این خودور اینکه به جز تایرها که در اثر پوسیدگی به علت نگهداری نامناسب در زمان بیش از ۲۳ ساله ی مصادره مجبور به تعویض آن ها شده اند دربقیه موارد تمامی قطعات داخلی ، خارجی و فنی به صورت فابریک و دست نخورده باقی مانده اند . در فضاسازی اتاق ، استراتژی زیبایی در عین سادگی مد نظر قرار گرفته است . داشبورد تخت و ساده با روکش چرم و نواری از چوب زیبا سازی شده است . فرمان سه شاخه ی خوش دست و تمام هیدورلیک که از نوع تلسکوپی می باشد با قاب مرکز ی چوبی که نقش شاسی بوق را بازی می کند ، جلوه ای خاص دارد . نشان دهنده ی کیلومتر شماربه صورت خطی تا رقم *۱۶۰ مایل * یا همان * ۲۵۷ کیلومتر* شماره گذاری شده است که برای خودرویی با این جسه و سبک ، اغراق آمیز و به دور از ذهن به نظر می رسد ! اما آنچه بسیار جالب به نظر می رسد ، رقم ثبت شده ی کیلومتر شمار است که تا زمان آزمایش کارکردی کمتر از ۲۶ هزار کیلومتر را برای خودرویی با این قدمت نشان می دهد . دو سری نشان دهنده خطی بالای داشبور و زیر صفحه کیلومتر نصب شده است ، که وظیفه ی نمایش آمپرها و هشدار دهنده ها را بر عهده دارند . گیربکس FleetWood  ازنوع سه دنده HYDRAMATIC * *  می باشد که ضریب دنده های بسیار مناسبی دارد . اهرم تعویض دنده به پشت فرمان انتقال پیدا کرده است و همین امر سبب شده صندلی های جلو به صورت یک تکه در آیند که با قرار ندادن کنسول مرکزی ، ظرفیت ۳ سرنشین با فضای مناسب را دارا می باشد . رادیوی فابریک AM/FM  با بلندگوهای استریو و امکان تنظیم و کنترل آن از کابین عقب ، یکی دیگر از نکات لذت بخش داخلیست . همانند خودروهای سوپر لوکس امروزی همچون میباخ ۵۷ یک دیواره شیشه ای پشت صندلی های جلو نصب شده است که به صورت اتوماتیک توسط سرنشین عقب کنترل شده و کابین راننده را از کابین لوکس عقب مجرا میکند . به قسمت تشریفاتی عقب میرویم. فضای پای بیش از یک متری عقب از خصیصه های این کلاس لیموزین است . صندلی های مبل مانند عقب که با کمک کنسول تاشو از یکدیگر مجزا می شوند از لذت بخش ترین بخشهای این کادیلاک است . این مبل های فوق العاده زیبا و مجلل که با روکش مخمل اعلاء پوشیده شده اند ، آسایش و راحتی را در بالاترین سطح به معرض نمایش می گذارد. اما در این بین نباید نقش موءثر سیستم تعلیق که شامل فنرهای مارپیچ ارتجاعی و میله متعادل کننده است را نادیده گرفت .