به نظر شما اگر انقلاب نشده بود، الان ایران چگونه بود؟
اگر انقلاب نشده بود, المپیک و جام های جهانی فوتبال در ایران برگزار می شد.
تیمهای زنان در همه رقابتهای ورزشی ظاهر می شدند.
هشت سال جنگ ویرانگر با میلیاردها دلار هزینه و یک میلیون کشته و چند میلیون زخمی و تخریب نصف ایران رو پشت سر نگذاشته بودیم و این همه مجروح شیمیایی و جانباز جلوی چشمهامون پرپر نمیشدن
با دوستتان در یک بار یا دیسکو قرار می گذاشتید با هم آنجا خوش می گذراندید.
از تهران یک بلیط یکسره به نیویورک با هواپیما می گرفتید و دیگر نگران اسکن چشمی و دیگر انواع توهینها در فرودگاه ها نبودید.
الان به جای 8 تا کانال مزخرف تلویزیونی بیشتر از 100 تا کانال با طبقه بندی های گوناگون و درست و حسابی وجود داشت که توی همه دنیا پخش میشدن.
الان نشریاتی مثل تایمز در ایران چاپ می شد.
مک دونالد و ساب وی توی همه شهرهای ایران شعبه داشتند.
دختر ها و پسرهامون بدون تفکیک جنسیتی از همان دوران دبستان کنار همدیگر می نشستند.
اینترنتمون هر روز به یک بهانه مختل نمیشد و با سرعت 1kbps فیلم دانلود نمیکردیم.
کپی کردن غیر مجاز بود و جرایم سنگینی داشت.
اگر کار خلافی میکردی پلیس اینتـرپل توی ایران هم بازداشتت میکرد.
الان جای بیت رهبری و نمایندگی ولی فقیه "دیسکوی بزرگ تهران" وجود داشت.
میدانهایی با نامهای انقلاب و فلسطین با اون نمادهای توهین آمیزشون وجود نداشتند.
انواع مشروب های استاندارد موجود بود.
هرکس دوست داشت حجاب سر می گذاشت و این خودش باعث افزایش توریست ها و ایجاد اشتغال برای ایرانی ها می شد.
سواحل زیبا و تمیز شمالی و جنوبی ایران توی همه دنیا معروف بود و تمام سال میلیونها نفر از کشورهای دیگه رو جذب و برای ده ها هزار ایرانی ایجاد اشتغال میکرد.
دجال نیوز و فالس نیوز فیلتر می شدند!
حسرت خارج رفتن نداشتید و خارجی ها حسرت ایران آمدن داشتند.
دختر ها هم آزادانه و بدون مزاحمت دوچرخه سواری میکردن و میتونستن توی ورزشگاه ها در نهایت امنیت فوتبال تماشا کنند.
صفحه دو
کتاب و درس عربی که الان می بینیم به درد هیچ کدوممون نخورده از کتب درسی حذف می شد.
از اینکه با دوست پسر یا دوست دخترت در پارک نشسته ای دلهره نداشتید. یک مشت آدم بی اصل و نسب و عقده ای بخاطر این که لباس خوش رنگ مورد علاقه ات رو پوشیدی بهت انواع توهین ها رو نمیکردن
ابی و داریوش و سپیده در تهران کنسرت می گذاشتند.
خارجیها برای ادامه تحصیل به ایران بورسیه می شدند.
به نمایندگیهای نایک و آدیداس و ... بوسیله اینترنت سفارش می دادید و بسته های خود را در درب منزل تحویل می گرفتید.
ماشینی که بیست سال پیش تولیدش توی کشور کره متوقف شده رو به دو برابر قیمت و یک پنجم کیفیت و استاندارد جهانی نمیخریدیم
از طریق اینترنت با کارت اعتباریتان از هرکجا که می خواستید خرید می کردید.
هیچ وقت دوست نداشتید کشورتون ایران را ترک کنید.
جمعیت ایران بجای ۷۵ میلیون نفر حداکثر ۵۰ میلیون می بود و درآمد سرانه هر ایرانی بجای ۳۰۰۰ دلار, ۲۵۰۰۰ دلار در سال بود.
هفته ای یک بار از شنیدن خبر اختلاسهای با ارقام نجومی سرگیجه نمیگرفتیم
نیروگاه استاندارد بوشهر امسال سی امین سال شروع بکارش رو جشن میگرفت و در کنار اون ۱۰ تا نیروگاه هسته ای دیگه داشتیم.
در کنار اون در کویر لوت به کمک نیروگاههای خورشیدی و در استان های سیستان و بلوچستان و کرمان به کمک بادهای مشهور صد و بیست روزه سیستان و توربینهای بادی, برق قابل توجهی استحصال میشد و ایران پیشتـاز استفاده از انرژیهای پاک در دنیا می بود و بخش زیادی از این برق به کشورهای همسایه صادر میشد.
شهروندان ایرانی میتونستن بدون ویزا به ۱۵۰ کشور دنیا محترمانه سفر کنند.
ایران ایر برای چهلمین سال متوالی هیچ سانحه هوایی رو تجربه نکرده بود و از این حیث در دنیا رکورددار بود و فرودگاه بین المللی کورش بزرگ در جنوب تهران که از ۱۳۶۰ جایگزین فرودگاه مهرآباد شده بود بزرگترین حجم مسافر در تمام آسیا و خاورمیانه رو داشت که از این حیث ۲ برابر فرودگاه دوبی و فرودگاه دوحه توی قطر مسافر داشت.
المپیک ۱۹۸۸ بجای سئول در تهران برگزار شده بود و تیم ملی فوتبال ایران تنها تیم آسیایی بود که از ۱۹۷۸ در تمام دوره های جام جهانی شرکت داشته و در سال ۲۰۰۲ که بازیها در ایران برگزار شد به مقام سوم رسیده بود.
صفحه سه
سید علی خامنه ای امام جمعه تهران به لحاظ اینکه یک آخوند روشنفکر بود محبوبیت بسیاری در بین مردم داشت.
امـــــا . . . . . .
اگر انقلاب 57 اتفاق نمیافتاد، بچه های ما با ذوق و شوق پای صحبتهای آخوندهای بیسواد مینشستند و هنوز هم شور و عشق انقلابی و شهادت و جهاد در راه خدا داشتند
اگر انقلاب 57 اتفاق نمی افتاد ما در آرزوی داشتن کشور اسلامی پرپر می زدیم.
اگر انقلاب 57 اتفاق نمی افتاد کسی نکبت قوانین عقب افتاده و توهین آمیز و تجاوزکارانه جمهوری اسلامی رو درک نمیکرد.
اگر انقلاب 57 اتفاق نمی افتاد خوشی میزد زیر دلمون و با حسرت میخواستیم دوران صدر اسلام رو شبیه سازی کنیم. شک نکنید تا الان اونقدر لگد به بخت خودمون زده بودیم که بروسلی به حریفاش نزده بود!!
اگر انقلاب 57 اتفاق نمی افتاد احتمالا نصف جمعیت ایران از افسردگی ناشی از نداشتن حکومت اسلامی خودکشی کرده بودند و اونقدر خاک کربلا و نجف و کاظمین و بقیع به خونه هاشون آورده بودند که عراق و عربستان مجبور به واردات خاک می شدند
اگر انقلاب 57 اتفاق نمیافتاد، مردم ایران تا حالا 3،000،000،000،000 کیلو طلا برای بازسازی تمامی حرمین شریفیـن اهدا کرده بودند و رتبه نخست نادان ترین ملت دنیا رو برای همیشه از آن خود کرده بودند و دیگر در سوریه و عراق و عربستان کسی کار نمی کرد و فقط مشغول کیف و حال بودند
اگر انقلاب 57 اتفاق نمیافتاد، دیگه امروز حتی یه نفر با اسم اصیل ایرانی پیدا نمی کردیم و حداقل نصف جمعیت ما اسمشون غلام عباس و اصغر و حسن و نقی و میثم و.... بود و مردم با شرم بسیار در مورد اسم پدر بزرگها و مادربزرگهای درگذشته که اسمشون سیاوش و داریوش و سودابه و.... بود نگاه می کردند و همش می گفتند که: نه باور کنین ما توی خونه اسماعیل و جعفر و زینب صداشون می کردیم!!
اگر انقلاب 57 اتفاق نمیافتاد، آخ اگه انقلاب 57 اتفاق نمیافتاد، چقدر ما الان بدبخت بودیم !
پس . . . . . .
همون بهتر که انقلاب 57 اتفاق افتاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر