به این حجم از اشیا کنید. آیا پیامی در آن مستتر است؟
بیشتر دقت کنید و از زاویه دیگری نگاه کنید
باز هم نشد؟
پس لازم شد که باز، از زاویه دیگری نگاه کنیم
دیدید؟ چیزی که در ابتدا برای ما بی‌معنی بود، در یک زاویه دید خاص، زیبا و هنری و مبتکرانه به نظر می‌رسد.
وقتی با یک معادله ریاضی کلنجار می‌روید و نمی‌توانید حلش کنید، وقتی در مورد یک معضل اجتماعی اندیشه می‌کنید و جز فرسایش مفز چیزی حاصلتان نمی‌شود، زمانی که امکانات و نداشته‌های خود را در جهت نیل به هدفتان فهرست می‌کنید و ناتوان از تصمیم‌گیری می‌شوید، در بسیاری از موارد تغییر زاویه دید است که به کمکتان می‌آید، نه اصرار بر تمرکز بیشتر. حتی خرد جمعی هم اگر نخواهد زاویه دید را تغییر دهد و مصر بر نگریستن از یک زاویه باشد، نمی‌تواند تصویر مطلوب غایی را ایجاد کند.
اما اطلاعاتی در مورد این پرتره سه‌بعدی از محمدعلی کلی: این حجم زیبا و ابتکاری به وسیله مایکل کالیش ساخته شده است و متشکل از ۲۵۰۰ کیسه بوکس، ۱۰٫۵ کیلومتر کابل فلزی ضدزنگ و بیش از ۱۱۰۰ متر لوله آلومینیومی است. سه سال طول کشید تا این بنای ۶٫۵ متری ساخته شود.
ایده ساختن این پرتره سه‌بعدی، یکی از شب‌های سال ۲۰۰۸، در حین خواب به ذهن معمارش رسید. او در خواب، کیسه‌های به شکل قطره اشک دید که در هوا به سرعت حرکت می‌کنند و ناگهان متوقف می‌شوند.
مایکل کالیش، مقیم لوس آنجلس است، او به واسطه ساخت پرتره‌های خاص اشخاص مشهوری مثل ماریا شریور و آرنولد شواتزنگر مشهور شده است.
در آیین گشایش این پرتره، خود محمد علی حضور داشت و آخرین کیسه بوکس را آویخت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر